The Lumineers

10 juni, op mijn verjaardag, kreeg ik kaartjes voor het concert van the Lumineers. Ik weet nog dat ik Danique smste dat we er samen heen zouden gaan en zij antwoordde: "dacht het niet, suus, ik heb helemaal geen geld". Ze was zo blij toen ik zei dat het voor mijn verjaardag was:)

Anyway

Om 17:00 reden we weg, op naar Amsterdam, cd aan om in de mood te komen. Daar aangekomen moesten we nog eten, maar er stond al best een lange rij voor de deur van de Heineken Music Hall. MacDo zoeken dan maar. Helaas konden we alleen een Burgerking vinden, maar hey, shit happens.
Toen we (ongeveer) klaar waren met ons voer naar binnen te werken was het ondertussen 19:00 en gingen de deuren open.
Om 20:00 zou het voorprogramma beginnen, een band genaamd Thao and the Get down Stay down (AANRADER!).

We dachten eigenlijk dat het maar een half uur zou duren, maar het duurde drie kwartier en daarna was er nog een half uur pauze. Again, shit happens. Konden we in ieder geval nog even naar de überdrukke wc die natuurlijk vol stond met hipsters in schattige rokjes en hoedjes en bloemetjes enzo. Je weet wel wat ik bedoel.

We hadden goede plekken uitgekozen, al zeg ik het zelf. We konden kiezen of we op de tribune gingen zitten of in de zaal gingen staan. In de zaal ben je natuurlijk dichter bij, maar dan zie je geen reet omdat iedereen ervoor staat. We besloten dus maar op de tribune te gaan zitten, vierde rij zodat we precies over iedereen heen konden kijken. Het was wel ver weg, maar we konden in ieder geval het hele podium zien en zicht heeft geen invloed op geluid. Perfect dus.

Toen het groepje op kwam gingen alle mobiele telefoons meteen de lucht in. Een kickstart met het nummer

The Lumineers

Submarine, nee niet Ho Hey ook al zou je dat denken. (halverwege dat nummer vroeg ze zanger nog of iedereen hun telefoon weg wilde doen en iedereen deed het gewoon) en het was meteen geweldig. Veel artiesten zijn live een stuk slechter dan op hun albums. Bij the Lumineers was het juist andersom! De nummers die ik normaal zou overslaan waren nu zelfs leuk om naar te luisteren. Bij Ho Hey ging natuurlijk iedereen los en halverwege de show speelden ze midden in de zaal!
Het beste moment was toen ze Stubborn Love en Flappergirl achter elkaar speelden, onze favo nummers.

Om 22:45 was het klaar. Moe maar voldaan mijn bed in na mn eerste concert, met de mazzel dat er nog een op de planning staat! Het goede leven.

Liefs, Suze