In de ban van Richard

OOOEEEHHH TONEEL

De Teens van Steeds Hoger Malden speelden dit weekend het toneelstuk "In de Ban van Richard", gebaseerd op Shakespeare, bewerkt door Heleen Verburg.
Natuurlijk ging ik kijken, want ik was natuurlijk superbenieuwd wat ze ervan hadden gemaakt in de tijd nadat ik weg was. (en ik had een gratis kaartje)

Het stuk gaat over een stel jongeren dat in een toneelgroep zit en repeteert voor hun toneelstuk, "Richard" van Shakespeare. Ze raken echter zo erg in hun rol, dat het toneel en de realiteit door elkaar verlopen. Heel erg verwarrend, maar gelukkig werd in de eerste scene alles uitgelegd. Deze scene stond niet origineel in het script, maar zoals de Teens vaker doen was ie zelf geschreven.

De acteurs en het plot

Richard 1, 2, 3. (Esther, Ella, Thom)
Esther en haar monoloog waren al meteen een schot in de roos. "Ik ben zo lelijk, dat de honden naar me blaffen als ik langs loop". De manier waarop Esther haar rol speelde vond ik heel erg leuk. Richard is een eikel, en dat speelde ze zo goed. Esther is sowieso fucking awesome, lees haar blog, http://notfoenny.blogspot.nl , dan snap je wel wat ik bedoel. GO ESTHER

Daarna nam Ella het van haar over. Ella speelde ook Lady Anne (ja er zitten een hele hoop dubbelrollen in dit stuk). Ella ging zingen en dat was echt superstoer. Ook zij had een monoloog, met als accessoire een sliert wc papier die uit haar rok stak. Richard had van tevoren zitten "mediteren". Ondanks dat het publiek plat lag had ze schijt (I'm so punny) en ging ze überserieus door met haar monoloog. Geweldig.

Nog wat later kwam Thom Ella aflossen. Thom had de eer om aan het einde heel hard te roepen "EEN PAARD, EEN PAARD, MIJN KONINKRIJK VOOR EEN PAARD!", de beroemdste zin van het stuk, naar zeggen van Shakespeare experts die dat blijkbaar weten. Hij begon als een lid van het "klootjesvolk" en klom op naar zijn koninklijke positie door Ella een klap op d'r kop te geven. Zo kan het dus ook. Helaas had Buckingham niet op tijd een paard kunnen regelen, Richard wilde een witte hengst maar die waren allemaal nog te moe van Sinterklaas. Vechtend tegen de spotlights zakte hij op zijn knieën, en sprak de zin uit waar we allemaal op zaten te wachten: "Een paard, een paard, mijn koninkrijk voor een paard"

Buckingham (Else)
Buckingham is het hulpje van Richard en gelooft heilig in de belofte dat hij Richard's derde huis op Ibiza krijgt als hij een paard weet te regelen. Uiteindelijk komt hij erachter dat het een loze belofte is geweest en keert de rug toe naar Richard en bouwt zijn eigen leger. Helaas hadden de paarden last van de natte bladeren op de weg. Hoe beteuterd Else stond te kijken in de uitzending van "de dingen die gebeuren". Niet te vergeten.

De koninklijke familie (Nadia, Marc, Sophie, Hugo, Shanna, Roos)
Nadia was perfect als Koningin Elizabeth. Van nature is Nadia al zorgzaam, lief en begripvol. Hierdoor speelde zij als de beste de moeder van de Prins, Hugo. De prins is erg van de sterfscenes en liet dan ook de hele tijd zien hoe hij zou sterven later in het stuk. Jammer genoeg ziet niemand het; hij wordt uit het zicht in de kast vermoord, net als Clarence (Roos), het broertje van Richard. Richard maakt koning Edward (Marc) wijs dat hij op zijn bevel is vermoord, terwijl eigenlijk de schuld is van Richard zelf, die Clarence en de koning tegen elkaar op heeft gezet. Is het nog te volgen? De koning schrikt hier zo erg van dat hij ter plekke sterft. Nouja, het had ook toeval kunnen zijn, zijn rochelende hoestje voorspelde niet veel goeds. Dankjewel Marc, voor alweer een prachtig aandeel in een van onze stukken. Margareth (Shanna), de moeder van Richard, Edward en Clarence weet als de beste dat Richard achter alle moorden zit die zijn gepleegd en vervloekt hem voortdurend. Niet in moderne taal natuurlijk. Maar op z'n 1483 achtigs. "Oh verdoemde schoot, bed van de dood, ik heb de wereld van een draak voorzien". Margareth is mede daardoor een erg moeilijke rol om te spelen maar ik vind dat Shanna dit personage perfect heeft neergezet. Aan Sophie, die kleine Elizabeth speelde, kon je zien dat ze het heel erg leuk vond om te doen. Zij gaat later met Richmond trouwen, de tegenstander van Richard.

De moordenaars van Uitzendbureau Leg 'm om (Tatum, Renee en Thom)
Deze drie waren erg belangrijk voor dit stuk. Basically gaat het natuurlijk over een seriemoordenaar die koning wil worden. Met de plastic mesjes in de aanslag stonden zij voortdurend aan Richard's zijde. Ze waren een leuk trio. Renee kende ik nog niet, maar ik vond haar heel goed en overtuigend spelen. Ik word daar altijd blij van :). Ohja, soms waren zij het klootjesvolk.

De handlangers (Noor, Roos en Esther)
"Wie van me houdt, volg me!" aldus Richard 3. En zo doen ze dat. Hastings (Noor), de beste vriend van Richard, Stanley, gespeeld door Roos die ook de 15 minutes of fame van Clarence op zich mocht nemen, ziet het eigenlijk niet zitten maar blijft Richard toch maar volgen, voordat zijn hoofd er ook wordt afgehakt met een plastic mesje. Esther speelde dit keer Catesby, de andere handlanger van Richard. Ik vond het heel knap hoe haar spel zo verschilde van de manier waarop de Richard neerzette.

Richmond (Hugo)
Klein rolletje. Hugo speelde ook de Prins, maar die werd vermoord in de kast. Kleine Elizabeth komt hem wel vaak even opzoeken om te kletsen. Ze vertelt dat ze met Richmond gaat trouwen. De prins vraagt wie dat is en zij zegt dat ze het niet weet. Ze vraagt of hij die rol misschien wil spelen, aangezien hij toch dood is. Hij zegt dat hij het alleen doet als Richmond dood gaat. Maar Richmond gaat niet dood. Gefrustreerd laat de prins merken dat Elizabeth dan pech heeft gehad. Uiteindelijk doet hij het toch.

De verteller (Jolande)
Jolande, ook de regisseuse van dit stuk, speelde de verteller. Die had een belangrijke rol in het verhaal, ze hield namelijk de tel bij van de hoeveelheid lijken. Zij moest ook de dramadocent voorstellen. Uiteindelijk wordt ze "vermoord" omdat iedereen gestoord van d'r wordt. Op zich best begrijpelijk. Complimenten voor Jolande, die deze twee taken op zich heeft genomen.

Kortom, deze groep is een groot applaus waardig. Ik vond het echt heel erg leuk om naar te kijken, niet alleen omdat het mijn vrienden waren die het speelden, maar ook omdat het verhaal goed in elkaar zat en er veel beweging en een goede dosis humor in zat. Het maakt me trots om een lid te zijn geweest van deze vereniging, en daarom hoop ik dat ze nog lang door kunnen spelen! (Een donatie voor de vereniging zou daarom erg fijn zijn, in verband met de bezuinigingen op cultuur. Stom. Als je donateur wilt worden, klik dan alsjeblieft HIER.)

Natuurlijk staan de Teens volgend jaar weer op de planken met een nieuw stuk. Welk stuk dat zal zijn is natuurlijk nog niet bekend, maar op de hoogte blijven kan natuurlijk via www.steedshogermalden.nl

Byes!
Suze